Kiełki fasoli mung – wartości odżywcze, właściwości i hodowla

Trudno wyobrazić sobie kuchnię azjatycką bez kiełków fasoli mung. Można je znaleźć w wielu daniach wietnamskich czy hinduskich. Obecnie podbijają również podniebienia Europejczyków. Nic w tym zaskakującego! Poza tym, że smakują wyśmienicie na ciepło i zimno, to zawierają szereg witamin, mikro- i makroelementów, które korzystnie wpływają na zdrowie.

Kiełki fasoli mung – wartości odżywcze

Kiełkowanie nasion jest etapem, w którym substancje zmagazynowane w ziarnie rozkładają się na związki, które organizm może z łatwością przyswoić. To właśnie dlatego kiełki z fasoli mung są tak pożądanym produktem.

Zawierają w swoim składzie cenne witaminy:

• grupy B, które są odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, odporność i zwalczanie wolnych rodników,
• A biorącej udział w przemianach metabolicznych organizmu,
• C ważnej dla odporności organizmu,
• E wspierającej proces zwalczania wolnych rodników odpowiedzialnych za niszczenie komórek i tkanek i tym samym proces starzenia się organizmu.

Nie brak również w kiełkach fasoli mung cennych mikro i makroelementów: wapnia, żelaza, siarki, magnezu, potasu, cynku, litu i chromu.

Podczas kiełkowania wzrasta również stężenie związków fenolowych, które mają działanie antyoksydacyjne. 

Kiełki fasoli mung – właściwości

100 g kiełków fasoli mung ma zaledwie 17 kcal. Tyle energii spalisz podczas dziesięciominutowego odkurzania. Bez obaw możesz więc sięgać po ten produkt, jeśli zależy ci na zdrowiu i smukłej sylwetce.

Węglowodany, tłuszcze, witaminy oraz mikro i makroelementy zawarte w kiełkach fasoli mung są znacznie szybciej przyswajalne przez organizm. Dzięki temu dostarczasz sobie cenne składniki, dzięki którym sprawniej funkcjonujesz i masz więcej energii.

Dania z kiełkami fasoli mung mają właściwości antyoksydacyjne oraz zwalczają wolne rodniki (wolne atomy, które uszkadzają komórki i tkanki). Jest to skutek obecności w kiełkach fasoli mung glikozydów i polifenoli. Dzięki temu nie tylko spowolnisz proces starzenia, ale również wesprzesz organizm w walce ze stanami zapalnymi. Antyoksydanty przyczyniają się także do zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory.

Regularne spożywanie kiełków fasoli mung przyczynia się do redukcji poziomu cholesterolu, co w konsekwencji korzystnie wpływa na funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego. Zawartość witamin (w szczególności C i B) buduje odporność organizmu. Z pewnością docenisz to w sezonie jesienno-zimowych zachorowań.

Co ciekawe – podczas kiełkowania, białka zawarte w ziarnach ulegają hydrolizie. Dzięki temu obniża się alergenność kiełków. Mogą one znaleźć się dzięki temu także w diecie osób uczulonych.

Kiełki fasoli mung – jak wyhodować?

Surowe kiełki fasoli mung znajdziesz w większości hipermarketów i sklepów z ekologiczną żywnością. Możesz także samodzielnie je wyhodować. Nie jest to ani kosztowne, ani nadmiernie skomplikowane.

Nasiona fasoli mung – cena

Koszt zakupu nasion fasoli mung nie obciąży nadmiernie twojego budżetu. Za opakowanie 50 g zapłacisz ok. dwa lub trzy złote. Znacznie popularniejsze i przez to łatwiej dostępne są jednak opakowania o wadze 1 kg. Kosztują one od 15 do 30 zł.

Kiełki fasoli mung –  gdzie kupić?

Nasiona fasoli mung na kiełki możesz znaleźć na półkach hipermarketów oraz w sklepach z ekologiczną żywnością. Nie jest to jednak produkt tak popularny, jak np. nasiona słonecznika. Jeśli więc nie wiesz gdzie kupić kiełki fasoli mung – skorzystaj z internetowych sklepów z bio żywnością. Zakupy tą drogą będą również tańsze niż realizowane stacjonarnie.

Kiełki mung – wysiew

Kiełki fasoli mung możesz hodować zarówno w szklanym pojemniku wyłożonym mokrą gazą, jak i w kiełkownicy. Decydują się na to drugie rozwiązanie – wybierz urządzenie kilkupoziomowe. Pozwoli to uprawiać jednocześnie kilka gatunków kiełków lub większą ilość tego samego rodzaju.

Przed umieszczeniem nasiona na podłożu – zalej je ciepłą wodą i odstaw na ok. osiem godzin. Dzięki temu napęcznieją i szybciej wzejdą. Całkowity czas wzrostu do momentu, gdy będą gotowe do spożycia, wynosi od dwóch do czterech dni. Pamiętaj przy tym, by zapewnić nasionom odpowiednie warunki – regularnie je podlewaj (kilka razy w ciągu dnia) i wietrz pomieszczenie, w którym ustawione jest naczynie z nasionami, aby miały one dostęp do świeżego powietrza.

Kiełki fasoli mung – przepis na zdrowe posiłki

Jedz zawsze kiełki fasoli mung świeżo po zebraniu, ponieważ tylko wówczas zawierają komplet cennych składników odżywczych.

Jak przyrządzić kiełki fasoli mung? Możesz je jeść surowe, ale także po ugotowaniu, duszeniu czy nawet smażeniu. Pamiętaj jednak, że każda obróbka cieplna wiąże się z częściową utratą witamin (w szczególności witamin z grupy B).

Ponieważ kiełki fasoli mung są związane z kuchnią azjatycką, to właśnie tamtejsze dania smakują z tym dodatkiem najlepiej.  Możesz więc przygotować sycące pad thai (makaron z warzywami), aromatyczne curry z ryżem czy zupę pho przypominającą nieco rodzimy rosół na mięsie wołowym.

To nie wszystkie sposoby serwowania fasoli mung. Kiełki można również dodawać do sałatek, surówek, sosów, a nawet panierek. Przyozdobione nimi kanapki będą wyglądać apetycznie, ale również smakować bardziej wyraziście.

Bibliografia:

1. P. P. Lewicki, Kiełki nasion jako źródło cennych składników odżywczych, „Nauka. Technologia. Jakość” 2010, nr 6 (73), s. 18–33.
2. J. Szulc, K. Czaczyk, G. Gozdecka, Metody otrzymywania kiełków – od upraw domowych do produkcji przemysłowej, „Nauka. Technologia. Jakość” 2017, nr 24, s. 27–40.
3. A. Gryszczyńska, Witaminy z grupy B – naturalne źródła, rola w organizmie, skutki awitaminozy, „Postępy Fitoterapii” 2009, nr 4, s. 229–238.,
4. M. Zasada, A. Adamczyk, Witamina A. Budowa i mechanizm działania, „Kosmetologia Estetyczna” 2018, vol. 7, nr 5, s. 517–521.
5. K. Janda, M. Kasprzak, J. Wolska, Witamina C – budowa, właściwości, funkcje i występowanie, „Pomeranian Journal of Life Sciences” 2015, nr 61, s. 419 – 425.
6. P. Kmieć, K. Sworczak, Korzyści i zagrożenia wynikające z suplementacji witaminą D, „Forum Medycyny Rodzinnej” 2017, vol. 11, nr 1, s. 38–46.
7. B. Milanovic, Witamina E – co kryje świat tokoferoli?, „Świat Przemysłu Farmaceutycznego” 2016, nr 3, s. 112–116.