Skórki cytrusów mogą zawierać niebezpieczne substancje, powodujące nowotwory lub bezpłodność. Czy da się ich konsekwentnie pozbyć, aby zachować skórkę? Płukanie, mycie mydłem, sodą, octem, kwaskiem cytrynowym – czy to pomoże? Wyjaśnia chemiczka Sylwia Panek.
Cytrusy spotykane u nas sklepach zawierają toksyczne substancje konserwujące, które lokują się na skórce. Producenci używają ich, aby owoce przetrwały długą drogę i wciąż wyglądały świeżo. Warto więc przed zakupem pomarańczy, mandarynek czy cytryn sprawdzić, czy na opakowaniu zawarte jest ostrzeżenie, że skórka nie nadaje się do spożycia lub wymieniona została obecność jednej z dwóch substancji – Imazalilu lub Thiabendazolu. Ważne, by pamiętać, że są to substancje, które nie powinny dostać się do naszego organizmu, dlatego zawsze po obraniu skórki należy myć ręce.
Czy istnieje zatem dobry sposób na pozbycie się ze skórki niebezpiecznych substancji? Ten problem poruszyła na swoim profilu na Instagramie chemiczka Sylwia Panek, znana w mediach społecznościowych jako „Mama Chemik”.
Pytacie przede wszystkim o to, czy mycie owocu różnymi sposobami może coś pomóc. Nie chcę wróżyć z kart, więc mogę Wam powiedzieć jedynie o badaniach w tym temacie, jakie udało mi się znaleźć – pisze ekspertka.
Jak pozbyć się toksycznych substancji ze skórki cytrusów?
Chemiczka postanowiła wyjaśnić, czy mycie owoców, płukanie ich lub używanie do tego mydła, sody oczyszczonej, kwasku cytrynowego czy octu pomoże skutecznie pozbyć się toksycznych substancji ze skórki.
W badaniu stwierdzono obecność imazalilu na skórce owocu w ilości 0,93 mg/kg (zgodnie z rozporządzeniem UE może być max. 5mg/kg), mycie ciepłą i zimną wodą pozwoliło zmniejszyć ilość substancji do kolejno 0,56 i 0,58 mg/kg czyli o około jedną trzecią.
Zaskoczy Was pewnie, że mycie mydłem sprawiło, że ilość imazalilu pozostała prawie bez zmian. Jak to możliwe? W trakcie zwykłego opłukiwania część substancji zostaje usunięta, jednak jeśli owoc zaczniemy czymś szorować powodujemy, że imazalil wcierany jest w pory owocu i tam już zostaje.
Najbardziej efektywne okazały się ultradźwięki (pozostało 0,44mg/kg imazalilu, ale to wciąż prawie połowa), jednak przypuszczam, że mało kto posiada w domu myjkę ultradźwiękową 😉
Często pytacie o mycie octem, kwaskiem cytrynowym lub sodą. Ocet i kwasek cytrynowy, czyli substancje o kwaśnym pH polecane są do mycia owoców i warzyw w celu usunięcia z nich bakterii. Soda ma usuwać pestycydy, więc to właśnie na niej powinniśmy się tu skupić, ale kluczowe jest moczenie w roztworze sody, a nie szorowanie i wcieranie pestycydu w pory. Czy usunie całość imazalilu? Wątpię. Ale zapewne zmniejszy jego ilość na skórce, dzięki czemu w trakcie obierania owoców nie będziemy przenosić go na ręce, skąd szybko trafi do ust.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
W jaki sposób więc powinniśmy jeść cytrusy, aby zachować bezpieczeństwo? Panek ostrzega, że najlepiej jest po prostu jeść je bez skórki oraz myć po ich obraniu ręce. Tylko taki sposób pozwoli nam na zachowanie zdrowia.
Owoce pryskane imazalilem najbezpieczniej będzie jeść bez skórki, bo żadna z metod mycia nie usunie substancji w 100% – podsumowuje specjalistka i dodaje – Jednak MYĆ OWOCE TRZEBA!, aby zmniejszyć ilość fungicydu, który przeniesiemy w trakcie obierania na ręce.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Co zrobić w sytuacji, jeśli skórka cytrusów potrzebna jest nam np. do ciasta? Najlepiej poszukać cytrusów z upraw ekologicznych. Ci producenci nie używają substancji konserwujących, dlatego możemy spożywać skórkę bez obaw.
Zobacz także
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Ciałoneutralność to złoty środek, którego szukamy. Nie patrzmy na siebie skrajnie: muszę być chuda albo jestem gruba i okej, nic z tym nie robię” – mówi Oliwia Dąbrowska ze Szczerej Sfery
„Działając zgodnie z wartościami, nie poniesiemy porażki. Tylko najpierw trzeba odróżnić je od celów”. O zastosowaniu terapii ACT w zmianie diety mówi Anna Paluch
„Rodzic nie może być przemytnikiem, dziecko powinno jeść świadomie” – mówi dietetyczka Marta Kostka, autorka książki „Rozgryzione”
