Miód koniczynowy – rodzaje, właściwości, zastosowanie

Miód koniczynowy w czystej postaci jest stosunkowo rzadko spotykanym miodem nektarowym, który udaje się uzyskać tylko doświadczonym pszczelarzom. Swoją różnorodną barwę i smak zawdzięcza dwóm rodzajom koniczyny, z której jest pozyskiwany. Silne właściwości wykrztuśne i przeciwzapalne czynią z niego sprzymierzeńca w walce z chorobami układu oddechowego. Czym charakteryzuje się miód z kończyny? Jakie są jego właściwości i zastosowanie?

Miód koniczynowy – pochodzenie

Miód koniczynowy na ogół spotykany jest jako składnik miodu wielokwiatowego. Dlaczego? Koniczyna, mimo że rośnie niemal na każdej polskiej łące, jest dość trudnym zielem dla pszczół.  Dlatego też na sklepowych półkach znajdziesz często miód koniczynowy z Nowej Zelandii, Kanady, czy Argentyny, które są jego głównymi producentami.

Miód koniczynowy jest miodem nektarowym, co oznacza, że pozyskiwany jest z roślin wydzielających nektar. Nektar to zaś wydzielina gruczołów roślin, która zwabia swoim zapachem i smakiem owady zapylające, przede wszystkim pszczoły. To właśnie za sprawą roślinnego nektaru, miody nektarowe mają gładką i płynną konsystencję.

Miód koniczynowy może być pozyskiwany z:

• koniczyny białej,
• koniczyny czerwonej.

Jeśli rośliny zakwitną razem, można też spotkać miód koniczynowy mieszany. Łączy on wówczas cechy i właściwości miodu z białej i czerwonej koniczyny.

Miód z białej koniczyny

Miód z białek koniczyny charakteryzuje się jasnosłomkowym kolorem i delikatnym, ale bardzo słodkim smakiem. Dzięki dużej zawartości fruktozy, sprawdza się jako alternatywa dla cukru. Pamiętaj jednak, aby nie dodawać go do bardzo gorącej wody, wówczas traci on bowiem swoje właściwości. Temperatura napoju nie powinna przekraczać 45 stopni Celsjusza, a jak podają inne źródła – nawet 35 stopni Celsjusza, czyli temperatury, która panuje w ulu.

To, co odróżnia miód z białej koniczyny od innych miodów, to mała zawartość wody. W procesie krystalizacji staje się jednorodny i drobnoziarnisty, a jego kolor zmienia się na niemal biały.

Miód z czerwonej koniczyny

Miód z czerwonej koniczyny jest bardzo rzadko spotykanym miodem. Ze względu na długość rurki kwiatowej tej odmiany koniczyny, jego nektar jest bowiem bardzo trudno dostępny dla pszczół. Najczęściej omijają i nie zapylają kwiatu. Dobrze radzą sobie z nim jedynie pszczoły kaukaskie, które, mimo że jedne z najmniejszych w Europie, posiadają długie języczki. Inne gatunki pszczół zapylają koniczynę czerwoną korzystając z wygryzionych przez trzmiele otworów z boku rurek kwiatowych rośliny.

Miód z czerwonej koniczyny ma lekko łososiowy kolor. Co ciekawe, jest nieco kwaśny w smaku, co z pewnością wyróżnia go na tle innych miodów. Krystalizuje się w podobny sposób co miód z koniczyny białej – przyjmuje biały odcień, jest drobnoziarnisty i jednorodny. Charakterystyczne jest jednak to, że dłużej pozostaje w płynnej postaci, czyli proces krystalizacji przebiega dość długo.

Miód koniczynowy – właściwości

Wśród właściwości leczniczych miodu koniczynowego na szczególną uwagę zasługuje jego działanie wykrztuśne. Świetnie sprawdza się zatem w przypadku chorób układu oddechowego – zapalenia oskrzeli i płuc, pomaga bowiem szybciej pozbyć się zalegającej wydzieliny i kaszlu. Dodatkowo działa przeciwzapalnie, antybakteryjnie i antywirusowo, co pomoże w przypadku grypy i przeziębienia.

Miód koniczynowy polecany jest także w stanach napięcia nerwowego, czy wycieńczenia psychicznego. Sięgnij po niego, aby się wyciszyć i złagodzić stres, a także wtedy, gdy chcesz poprawić pamięć i koncentrację.

Miód z koniczyny działa ponadto moczopędnie, stąd polecany jest podczas zapalenia pęcherza i chorobach nerek. Jego właściwości wykorzystuje się także przy dolegliwościach układu trawiennego, zwłaszcza przy biegunkach. Zawiera on również duże ilości antyoksydantów – flawanoli i kwasu fenolowego. Mają one szczególnie dobry wpływ na pracę serca i płuc oraz centralny układ nerwowy.

Warto dodać, że prowadzone są badania nad wykorzystaniem właściwości miodu z  koniczyny w walce z bakterią gronkowca złocistego, w leczeniu oparzeń i łagodzeniu objawów ospy wietrznej.

Jak stosować miód koniczynowy?

Miód koniczynowy, zwłaszcza z koniczyny białej, świetnie sprawdza się jako słodzik – zamiennik cukru. Możesz dodawać go do deserów i ciast. Lekko kwaśny smak miodu z czerwonej koniczyny sprawdza się jako dodatek do dressingów i doskonale komponuje z surówkami.

Gdzie kupić miód koniczynowy?

Miód z koniczyny, podobnie jak wszystkie pozostałe rodzaje miodów, warto kupować w sprawdzonych pasiekach. Szczególnie istotne jest to z punktu widzenia jakości miodu – często bowiem do naturalnego miodu dodawany jest miód sztuczny, a także z racji trudności jego pozyskiwania. Nektar z koniczyny rzadko pozyskiwany jest bowiem samodzielnie, a pszczoły zapylają jednocześnie wiele roślin rosnących na łące. Otrzymuje się wówczas miód wielokwiatowy. Kupując miód koniczynowy w sklepie zwracaj zatem uwagę, czy jest to miód w czystej postaci, czy łączony z innymi rodzajami miodu.

Cena miodu koniczynowego

Z uwagi na rzadkie występowanie, miód koniczynowy jest stosunkowo drogi. Jego cena waha się od 40 złotych wzwyż za kilogram.

Źródła:

1. E. Majewska, P. Nowotnik, Sekrety miodu, SGGW, 2021.
   
2. J. Mrowiec, Cud miód, wyd. Buchmann, 2014.