Dieta Zone – zasady, efekty, przeciwwskazania

Dieta Zone stworzona została przez biochemika dr. Barry’ego Searsa w latach 90. ubiegłego wieku.

Inne nazwy: dieta strefowa, dieta dr. Searsa.

Zasady diety Zone

Zasady: dieta odchudzająca, stworzona przez biochemika dr. Barry’ego Searsa w latach 90. ub. wieku. Opiera się na zasadzie 40–30–30, według której 40 proc. dziennej dawki energii powinno pochodzić z węglowodanów, a po 30 proc. – z białka i tłuszczu. Oznacza to, że w każdym posiłku na 3 g węglowodanów mają przypadać 2 gramy białka i 1 g tłuszczu. Ma to zapewniać równowagę hormonalną, a co za tym idzie – utratę nadwagi i optymalne funkcjonowanie organizmu. Na tej diecie należy jeść pięć razy dziennie (zawiera trzy posiłki i dwie przekąski) w maksymalnym odstępie pięciu godzin. Posiłki komponuje się z bloków; każdy blok zawiera po jednej porcji produktów białkowych, węglowodanowych i tłuszczów, a ich wielkości określa się za pomocą specjalnych tabel. Ilość jedzenia, zwłaszcza białka, jest obliczana według indywidualnego zapotrzebowania; dzienna dawka wynosi zwykle 11 bloków dla kobiet i 14 dla mężczyzn. Dozwolone produkty spożywcze są podzielone w tabelach na dwie kategorie, przy czym by szybko schudnąć, należy skupiać się na grupie pierwszej. W praktyce objętość każdego posiłku powinna w jednej trzeciej składać się z chudych produktów białkowych, a w dwóch trzecich – z preferowanych źródeł węglowodanów (nieskrobiowych warzyw) z odrobiną zalecanych tłuszczów. Porcja produktu białkowego powinna mieć powierzchnię i grubość dłoni (bez palców), a węglowodanowego objętość dwóch (grupa I) lub jednej garści (II grupa). W rezultacie dieta jest niskokaloryczna i zapewnia utratę wagi w tempie 0,5–1 kg tygodniowo – 2–3 kg przez pierwsze dwa tygodnie, a później 1–3 kg na miesiąc.

Przeznaczenie diety Zone

Dla kogo: dla zdrowych osób, które są w stanie dokładnie kontrolować skład swojej diety, mierząc, ważąc i obliczając porcje. Niezalecana dla osób chorych, kobiet w ciąży, karmiących, dzieci i młodzieży, osób starszych.

Dieta Zone – efekty, zalety

Plusy: nie wymaga liczenia kalorii i jest mniej restrykcyjna niż inne diety niskowęglowodanowe. Zapewnia rozsądne tempo chudnięcia, co jest bezpieczniejsze dla zdrowia i daje trwalsze efekty. Uczy dobrych nawyków, bo wymaga kontroli wielkości porcji i podkreśla znaczenie regularnych posiłków. Nowsze wersje diety nie wykluczają już treningów siłowych.

Dieta Zone – przeciwwskazania

Minusy: dieta ma skomplikowane zasady, a jej stosowanie jest uciążliwe. Trudności przysparza zwłaszcza utrzymanie wymaganych proporcji składników odżywczych. Odbiegają one od ogólnie uznanych zaleceń, m.in. poziom białka może być zbyt wysoki, a węglowodanów – zbyt niski. Dieta zaleca jedzenie zbyt dużych ilości mięsa, zwłaszcza czerwonego, co może zwiększać ryzyko rozwoju raka; niedokładne przestrzeganie założeń diety może nadmiernie obciążać nerki i wątrobę. Dieta drastycznie ogranicza spożycie wielu produktów, m.in. większości owoców, przetworów zbożowych i wielu wartościowych warzyw. Wyklucza bezcenne tłuste ryby, co w późniejszych wersjach diety ma być rekompensowane przez łykanie suplementów z olejem rybim, a także pełnotłusty nabiał, żółtka jaj. Z tego powodu sprzyja niedoborom wielu składników odżywczych, m.in. witamin z grupy B, wit. A, wit. C, błonnika; nienasyconych kwasów tłuszczowych. Brak jest bezpośrednich badań potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo diety. Jej założenia bazują na zbyt uproszczonym rozumowaniu, m.in. podział produktów na dwie grupy bazuje głównie na zawartości węglowodanów. Dieta wymaga ograniczania ilości węglowodanów przez całe życie.