Jak obchodzić się z miodem, by jak najdłużej zachował swoje właściwości?

Jesień i zima to ten czas, kiedy główne miejsce na półce nad herbatami zajmuje nie kto inny jak on – miód. Wasz słoiczek pamięta zeszły sezon? A może tak oszczędnie traktujecie swój pięciolitrowy miodowy słój, że pamięta on upalne lato 2000 roku? Warto rzucić okiem na podstawowe zasady przechowywania miodu – i upewnić się, że ten który dodajemy do herbaty, jest czymś więcej niż zwykłym placebo.

Najstarszy odkryty słój miodu na świecie miał 5500 lat. Należał do gruzińskiej księżniczki, przy której go odnaleziono. Zdetronizował wcześniejsze odkrycie – 3500 letni słój z grobowca faraona Tutenchamona. Oczywiście dawno nie miał już swojego aromatu, jednak gdyby go rozpuścić, nadal nadawałby się do spożycia.

Nie do końca chodzi nam o bicie tego rekordu, ale warto przyjrzeć się temu, jak przechowywać miód i jak się z nim obchodzić, żeby jak najdłużej cieszyć się całą gamą jego zdrowotnych właściwości.

Miód lubi zapachy

Dlatego warto trzymać go w szczelnie zamkniętym, najlepiej szklanym naczyniu. Metalowe opakowanie może dodać mu niechcianego metalicznego posmaku, a bliska obecność bliskowschodnich przypraw delikatny zapach curry, bo miód bardzo łatwo chłonie inne zapachy.

Inną cechą miodu jest łatwa wchłanialność wody i pary wodnej z powietrza. Jeśli opakowanie jest nieszczelne, górna warstwa miodu może ulec rozrzedzeniu – a taka sytuacja sprzyja rozwoju drożdży i fermentacji. Taki miód bardzo szybko przestaje nadawać się do spożycia.

Miód lubi ciemność i chłód

Najlepiej przechowywać go w temperaturze poniżej 20 stopni Celsjusza (optymalnie w granicach 8-12 stopni Celsjusza). Wyższe temperatury powodują ciemnienie miodu, szybszą krystalizację oraz osłabienie aktywności enzymów – oczywiście dalej zachowuje on swoje walory smakowe, ale te zdrowotne zaczynają trochę blednąć.

Jeśli chcemy wydłużyć żywot ulubionego miodu, można go zamrozić, nawet na kilka lat! Wprawdzie wpływa to na jego wartości, ale w porównaniu z przechowywaniem go w zbyt ciepłych pomieszczeniach taki zabieg wciąż wychodzi na plus.

Akcja krystalizacja

Spokojnie, to tylko naturalny proces, w którym glukoza oddziela się od fruktozy (która dłużej pozostaje w płynnej części miodu). Szybkość krystalizacji zależy od rodzaju miodu. Im więcej w miodzie glukozy, tym krystalizuje się szybciej. Taki proces nie powoduje utraty właściwości zdrowotnych miodu. Żeby przywrócić mu pierwotną konsystencję wystarczy co jakiś czas miód wymieszać albo wstawić go do naczynia z ciepłą wodą.

Nie podgrzewaj

Wesoło słodzisz herbatkę miodem tuż po jej zaparzeniu? No to mamy kłopoty. Podgrzewanie miodu do temperatury powyżej 80 stopni Celsjusza lub dodawanie go do zbyt gorących napojów sprawia, że traci on swoje lecznicze moce.

Jak długo można żyć z jednym miodem?

Prawidłowe przechowywanie miodu daje gwarancję, że po trzech latach będzie on nadal takim samym produktem, jak tuż po otwarciu wieczka. Jeśli chodzi o aktywność antybiotyczną – to przy przechowywaniu produktu w temperaturze pokojowej traci on połowę swojej wartości, a po półtora roku w zasadzie nie ma po niej śladu.

Zepsuty miód potrafi spleśnieć, może też wydzielać nieprzyjemny zapach. Jeśli ci się to przydarzyło – to znak, że powinieneś przestać kolekcjonować miody i przerzucić się na przykład na… suszenie ziół – one też potrafią działać cuda.