Rumianek – właściwości, działanie i zastosowanie

Rumianek pospolity jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych roślin, której potrzeby glebowe są bardzo niskie. Jest ona znana ze swoich licznych właściwości zdrowotnych, w tym dużej mierze z właściwości przeciwzapalnych.

Rumianek – informacje ogólne

Rumianek – Matricaria chamomilla L – należy do roślin z rodziny astrowatych. Jest ona na tyle mocno rozpowszechniona, że spotkać ją można w Europie, Ameryce Południowej i Północnej, Azji i Australii.

Łodyga tego kwiatu jest naga i bardzo silnie rozgałęziona. Wysokość łodygi dochodzi do 50 cm. Liście rośliny są skrętoległe i siedzące. Do tego są one ostro zakończone. Korzeń jest cienki, ale za to mocno rozgałęziony. Koszyczki kwiatów osiagaja średnice do 22cm. Mają one białą barwę i z czasem odchylają się w dół, kiedy przychodzi pora przekwitania.

Rumianek jest rośliną o silnym, aromatycznym i charakterystycznym zapachu.

Jest to typ rośliny jednorocznej, występującej dziko na łąkach, polach, przy sadach. Bardzo lubi światło. Przez wielu rolników traktowana jest jednak jako chwast. Uprawne odmiany rumianku potrafią sięgać nawet do 80 cm wysokości.

Rumianek – składniki

Rumianek jest bardzo znaną rośliną wykorzystywaną w ziołolecznictwie. Najlepiej zbiera się ją na początku okresu kwitnienia, kiedy ma ono w sobie najwięcej wartości odżywczych i nie jest przekwitnięta.

Do związków aktywnych wchodzących w skład rumianku należy wymienić:

• flawonoidy
• kumaryny
• olejki eteryczne – m.in. bisabobol i azuleny
• spirocykliczne poliacetyleny
• polisacharydy śluzowe
• kwasy fenolowe.

Rumianek – przeciwwskazania

Jest to roślina, która nie wykazuje właściwości teratogennych, czyli nie wpływa na uszkodzenie płodu i nie jest toksyczna.

Jednak jest to roślina zawierająca substancje biologiczne i może wywoływać alergie oraz wstrząsy anafilaktyczne. Osoby uczulone na rumianek, chryzantemy i astry powinny uważać więc na stosowanie wywarów i płukanek z tych ziół.

Rumianek ma również właściwości przeciwhistaminowe. Może powodować to jego antyalergiczne działanie.

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków – Food and Drug Administration – uznała, że jest to roślina bezpieczna. Uważajmy jednak  z jej stosowaniem, w szczególności jeżeli chodzi o małe dzieci.

Rumianek – zastosowanie

Rumianek ma jednak moc wspaniałych właściwości zdrowotnych z którymi warto się zapoznać.

Wykazuje właściwości spazmolityczne, czyli wpływa na redukcję nadmiernych skurczów mięśni w układzie pokarmowym. Do tego pomaga skrócić czas trwającej biegunki. Jest to również bardzo ważny składnik herbatek dla niemowląt, ponieważ pomaga złagodzić kolki jelitowe i bóle brzuszka.

Rumianek polecany jest cukrzykom. Jego działanie przeciwcukrzycowe pomaga obniżyć nadmierny wzrost glukozy we krwi. Zamiast klasycznej, czarnej herbaty zróbmy sobie wywar z rumianku.

Substancje aktywne zawarte w rumianku powodują, że ma on działanie przeciwzapalne. Okłady z rumianku wspaniale działają na jęczmień w oku, stany zapalne spojówek. Warto sięgnąć po napar z rumianku w momencie przeziębienia.

Bisabobol zawarty w rumianku ma działanie przeciwwrzodowe.  Jest on odpowiedzialny za zmniejszenie uszkodzenia błony śluzowej żołądka.

Chamazulen i bisabobol zawarte w rumianku sprzyjają walce z patogenami. Dzięki temu sama roślina wykazuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Olejek z rumianku często stosowany jest przy różnego rodzaju zakażeniach.

Rumianek zawiera w sobie apigeninę należącą do flawonoidów. Herbata rumiankowa pozwala nam się wyciszyć i uspokoić. Można więc mu przypisać właściwości przeciwdepresyjne, aczkolwiek w dalszym ciągu są nad tym prowadzone badania.

Napar z rumianku można stosować przy inhalacjach, jeżeli ktoś ma zaatakowane drogi oddechowe. Pomaga to rozrzedzić wydzielinę i ułatwić oddychanie.

Rumianek sprzyja regeneracji skóry i gojenie się ran. Warto stosować takie okłady również przy oparzeniach. Właściwości przeciwzapalne rumianku znane są już od bardzo dawna.

Do tego rumianek pomaga również w leczeniu hemoroidów oraz w leczeniu infekcji dróg moczowych.